Ağustos ayının erken saatleri. Kayseri’nin sokakları, sabahın serinliğinde henüz uyanıyor. Erciyes’in silueti ufukta belirirken, ben işe yetişmek için acele ediyorum. Bir haftadır Bölge Polikliniği’nde staj yapıyorum. Bugün, hasta bir hemşirenin yerine geçmem gerekiyor. Görevim, polikliniğin bodrum katındaki lavman odasında çalışmak. Kayseri’nin modern sağlık tesislerinden biri olan bu poliklinik, işleyişiyle düzenli, ama bodrumdaki lavman odası, adeta gizli bir dünya gibi. Nöbetçiden anahtarları alıyorum, beyaz bornozumu giyiyorum ve belirtilen odaya iniyorum.
Odaya adım attığımda, küçük bir antreyle karşılaşıyorum. Yumuşak sandalyeler, bir sehpa ve koridorun sonunda erkekler ile kadınlar tuvaletleri. İşlem odasına giden kapıyı açıyorum. İçeride, gözüme ilk çarpan şey bir ütü gibi görünen klasik bir askı: lavman standı. Üzerinde, hortumu geçirilmiş mavi bir Esmarch kupası asılı. Kupayı çıkarıp içine su dolduruyorum, biraz sabunlu su ekliyorum. …